۱ ـ ترانه‌ی آخرین دیدار

قلبم چایید و کرخ شد

امّا پاهایم سبک بودند.

دستکش دست چپم را کشیدم

بر دست راستم.

به نظر پلّه‌های بسیاری بودند.

می‌دانستم ـ فقط سه پلّه بودند.

خزان به نجوایی از میان درختان افرا

تمنّا می‌کرد: «همراهم بمیر!»

کتاب : آنجا که برف ها آب نمی شوند ( رمان )

نویسنده : کامران محمّدی

ناشر : نشرچشمه

____________________________

آنجا که برف ها آب نمی شوند، نوشته ی کامران محمّدی ، قصّه ی تنهایی و رنج آدم های جامانده از نسل کشی مردم سرزمینشان است.  قصّه ی شیون مردمانی است که از سرنوشت خود در رنج اند ولاجرم برای ادامه دادن چاره ای جز فراموشی فرا راه خود نمی یابند. داستان تلاشی جمعی برای انکار فاجعه ای است که تمامی جهان نیز گویی آن را به دست فراموشی سپرده است.

۱ ـ

از طناب نور

عقربی سیاه

بالا رفته ست.

چه کس نیش خواهد خورد؟

۲ ـ

آدمها

ریلهای قطاری اند بر خاک

نهایتی نمی شناسند

می روند

در موازات بادها

نام فیلم : لعنتی های بی آبرو

 کارگردان : کوئنتین تارانتینو

 تهیّه کننده : لرنس بندر

فیلمنامه : کوئنتین تارانتینو

 بازیگران : ساموئل ال. جکسون (راوی) ، برد پیت (ستوان آلدو راین) ، کریستوفر والتز (کلنل هانس لاندا) ، ملانی رونلت (شوشانا) ، دنیل برول (فدریک)

 فیلم بردار: رابرت ریچاردسون

 تدوین : سالی منک

 زمان : ۱۶۰ دقیقه

سبک : اکشن اسپاگتی. نوآر

___________________________________

عنوان مقاله : زنده باد لعنتی های بی آبرویِ تارانتینویی

در سال ۱۹۶۳ زمانی که (توماس پینچون) یکی از داستان های قابل تأمّل خود را با عنوان (v) منتشر می نمود تا به جنبش داستان نویسان پست مدرن دهه ی شصت آمریکا، شکلی عمیق تر و سرعتی بیشتر ببخشد ، در ایالت تنسی ایالات متحده ی آمریکا ، کوئنتین جروم تارانتینو چشم به جهان گشود.