دریا بدوش ماه و ماهی در زمستان است

خورشید باغم می زند پر پر، زمستان است

وقتی به هر سمتی تماشا می شود در من

سردار های بالغی بی سر، زمستان است

هر جا که اقیانوس ها آرام می میرند

تا اینکه در یایی شود احمر، زمستان است

وقتی نگاهی می کند اضلاع چشمانم

تا انحنای پلک قو را تر، زمستان است

هفتاد نه اینجا فقط یک سر برای آب

وقتی پرستو می رود دیگر زمستان است