۱ ـ دست درجیب

 بی خیال بهار

و درخت های کاج

این بار

از خیابان پاییزی  به خانه بر می گردم

و کفش هایم را

بر برگ های خشکیده  درختان  آرزو می کوبم .

بی تو …

به پنجره  هایی که در این کوچه است ….

به درک

به درک که انتهای این کوچه بن بست است

ودست هایت

در دست های دگریست .

فالگیر ها دروغ می گفتند

حالا

هر چقدر هم که دعا کنم

دست در جیب

دوباره

 از این خیابان

 به خانه باید  بر گردم .

 

۲ ـ اعجاز رویش

 دیروز

زیباتر از امروز

سنگینی می کند این هوا

روی ایوان چوبی خانه ی پدر بزرگ

باران

رودخانه های خشک

و روزهایی که هوا تلخ است .

چیزی به نظر نمی آید

خاطره ها دست خورده اند !

خمیازه می کشم

و خستگی امروز را

با یک استکان از خاطره های پدر بزرگ دور می کنم .

 

چوب های ستون های ایوان

هنوز

موسیقی اعجاز رویش را از یاد نبرده اند .