میعاد

مهتاب در خرام

میعادگاه خزانی بود

دیر آمدی

شب را میان کوچه های خزانی

با یادهای تو زده پرسه ای

فانوس سوی خموشی رفت

و باغ کوچه  های میعادگاه

ما را برای هم تعریف کردند

• 

  یک

  گردباد های آتلانتیک

  نام های زنانه دارند

  توفانی که

  ما را به حاشیه راند

  هیچ نامی نداشت

  خاک سرزمین ما

  نازک است

  مانند دل شاعرانش

  روزهایی زلزله می آید

  و ما می ترسیم

  روزهای که

  خبری از سیل و زلزله نیست

  حتمن چیز دیگری هست

  که باید بترسیم