ریاضیات ناب به نحوی شعر ایده های منطقی است.  ” آینشتاین “

آیا ساختار یک شعر تابع منطق است؟ آیا تاثیر شعر بر مخاطب به خاطر ساختار منطقی یا سطرهای عاطفی در شعر است؟ آیا محبوبیت شعر خیام، فردوسی، حافظ، مولانا، سعدی عمدتا به خاطر منطق، بلاغت، عاطفه، یا تخیل است؟ مخاطب از یک شعر خوشش/ بدش می آید، سطری از آن را به خاطر می سپارد، یا شعر را به یاد خواهد داشت. ساختار دارای عنوان، آغاز، مفصل بندی، پایان می باشد. تاثیر یا در مفصلها با استعاره و مجاز، عاطفه و بلاغت، منطق و تخیل یا در عبارات/ سطرهای شعر نهفته می باشد. در زیست شناسی پرسش منطق زیست  logos of bios منجر به زدایش ماوراء الطبیعه و رشد علمی شد.

یک

میان شاخه ها

کمی آسمان پیدا

و چیزی از ما

که نام ندارد

دو

اگر تو نیستی

پس این نسیم

چه می گوید

گاهی فکر می کنم

روز اول

جوراب بو گرفته ی بابا بودی

در بیمارستان دنای شیراز

از روحم فرو ریختی

گاهی فکر می کنم

روز دوم

کلیدم را در چشم هایت فرو کردم

بعد

جاده یکدست برف شد

بعد تا آبعلی

مردم

مردم با گریه های تو

جنگ را

به خیال دوست داشتنت

تاب می آورم

مرگ را

به هوای لبخندت

پنجره ها را ببند!

صدای باد

صدای زخم

صدای سایه می آید …

آنچه تا کنون در تقابل میان نهاد روشنفکری و دولت‌ها در ایران مطرح شده همواره نشان از تضارب آشکار و نهادینه‌ای بوده که به سان امکان تحقق ارتباطی از جنس طلب امر ناممکن است. پس در ابتدا به عنوان پیش فرض این یاداشت و به میانجی خوانشی رو به پس (Retroactive) از رخدادهای تاریخی، سوژه سیاسی رادیکال را سوژه‌ای در نظر می‌گیرم که الزاما بر وضعیتی انگشت خواهد گذاشت که در‌‌ همان دوره تاریخی، امر ناممکن تلقی می‌شود. پس باید امکان بالقوه­گی سوژه روشنفکری را در دل سیستم بررسی کنیم. ذکر این مهم ضروری است که در یاداشت پیش رو دولت را نهادی برخواسته از سیستم سرمایه داری نظر می­گیریم که با مفهوم “دولت-ملت” در تضاد است.

هزار و سیصد و هشتاد و… چهار سالِ قبل ↓

دوباره یادِ تو افتاد و چهار سالِ قبل ↓

تمام شهر پُر از خوابِ خوبِ کودک بود

و بعد حادثه رُخ داد و «چهار سالِ قبل» ↓

نگاه کرد غریبانه آرزویش را

که رفت یک شبه بر باد و «چهار سالِ قبل»↓

هیچ چیز مقدّس نیست؛ برای آنهایی که می اندیشند.  ” شیمبورسکا “

نقد و نظریه ادبی در  سه مکتب ساختار گرا، ساختارزدا، پساساختارگرا در دهه ۶۰م فرانسه از دید کاربردی بررسی می شوند. در این بررسی دیده می شود که این مکاتب بیشتر لفاظی نظریه پردازانه اند. زیرا شیوه کاربردی آنها بیان نشده؛ یک نمونه شعر یا داستان مشخص یافت نشد که با این نظریه های ادبی نقد شده باشند. حتی مشاهیر این مکاتب چون لیوتار، دریدا، ویتگنشتاین هم کار جدی در زمینه نقد یک اثر ادبی مهم و مشخص ندارند. نمونه باختین در نقد آثار داستایوسکی و رابله با چندصدایی، نافرجامی، کارناوال، بوطیقای/ پوئتیک، دیالوژیک برای نقد ادبی سرمشق اند.

بین این چشم های بی آزار ، تو فقط مرز چالش من باش

سر بکش پیک آخر من را ، مستی روح سرکش من باش

یا نمی بینم آنچه می خواهم یا نمی خواهم آنچه می بینم ^*

فرق دارد نگاه و خواهش من . . .  تو همان فرق فاحش من باش

ألعن تلک اللحظه المبارکه
حین اصطدم مرکبی بجزیرتک
و تحطم
و أسعده حطامه
وعش شطآنک

ألعن تلک اللحظه المبارکه
و أنا أهرول کعادتی
فی دروب مدینه لیست لی
لأحلم برجل لیس لی …!!

یک

با عطر بلال و شب‌های سه‌شنبه

طلوع کردی

مماس

بر خواب‌های خرگوشی‌ام

میان بازوانم

خودت را

در آینه

به ثبت می رسانی

با دو چشم درخشان

و لب خندی که فقط مال توست

می روی

خودت را درآینه ام جا می گذاری !

چه خوب که هر روز صبح

مردی از آینه به من سلام می کند

عنوان : خوانش مجموعه شعر ” نان ونمک میان گیسوان تهمینه ”

«پایان دنیا غولی کم حوصله نشسته است»

سریا داودی حموله  بعد از چاپ  اوفلیا تو نیستی با گیسوانم حرف می زنم(۸۲)،آسمان حرفی از گیسوان لی لی بود(۸۵)،از عصای شکسته نیچه تا عصر مچاله لورکا(۹۰)اقدام به چاپ همزمان «من ما بودم با دو فاعل اضافی»(نشر نوید شیراز۹۲) و «نان و نمک میان گیسوان تهمینه»(نشر افراز ۹۲) کرده است.

سریا نقد و مقالات متعددی پیرامون ادبیات می نویسد که نشان دهنده ی ذهنیت جدی و کاربلد وی می باشد که البته کار را برای ارزیابی آثارش مشکل می کند و در این مورد باید دست به عصا گرفت. گرچه او در این سالها به دلیل نقد هایش کانون توجه قرار گرفته و مانند هر شاعر و منتقدی به محورهای مختلف زیباشناختی دست یافته است.