اگر بتوانیم به آرشیو حافظه تاریخی­مان رجوع کنیم و برگه‌ای که در آن زمانی محله و خیابان‌ها را در کنار بقال‌ها، نانوایی‌ها و قصاب‌ها و خرده فروشان می‌دیدیم مرور کنیم، به سادگی متوجه ظهور هندسه شهری خواهیم شد. اکنون بدیل‌هایی به صورت چیزهای جامد (the soild) برای جانشینی عرضه می‌شوند و هندسه شهری را با فروشگاه‌های مد لباس، رستوران‌های زنجیره‌ای، نمایندگی برند‌های مشهور، بانک‌ها و عمده فروشان و غیره مرتب می‌کنند. نحوه زندگی مصرفی و مصرف کلان بر زندگی مردم مسلط می‌شود. مصرف و تمرکز سودجویانه بر نیاز‌ها و خواسته‌ها در مرکز توجه تمام امور قرار گرفته و همه چیز را به صورت کالا در می‌آورد و تبلیغات تجاری و مانور رسانه‌ای نیز چنین فرآیندی را تقویت می‌کند. از این رو آزادی مصرف‌کننده، صرفا به سان امری صوری، موهوم و بر اساس ایدئولوژی نظام سرمایه‌داری تنظیم خواهد شد. چنین آزادی مفروضی به سبب انواع متعدد و به هم‌ پیوسته‌ی بیگانگی‌هایی شکل می‌گیرد که انسان‌ها را به لحاظ مادی و ذهنی در بند کشیده است.

« لرز»
به: هم‌میهنان آسیب‌دیده و سوگ‌وار
دوسرایی
از:
طاهره خنیا
فرشید حاجی‌زاده

____________________________________________

“زنده به گوری” زیر سقف کاهگل از نو ..
انبوه ِ اندوه و ستوه درد دل ، از نو..
سرگیجه ی گاو ِ زمین ، شخم تن و دیوار
روییدن خونین ِ هم – خون ، زیر گِل ، از نو…
رنج ِ کلان – ویرانه های خُرده – آبادی…
خشم رعیت ، حاکمان منفعل از نو…
مرگ است گوردسته جمعی/ مرگ ِ دیگربار:
تفکیک ، توی گورهای مستقل از نو…
فریادِ زیتون
دادِ خرما
زوزه‌های باد:
فصلِ چیدنِ دستِ عدس‌کار است