ابرهای ابدی تا انتهای افق تنهایی

در امتداد تردید، تکرار فصول طولانی

سکوت سر در گریبان بام‌ها

هندسه ی خالی خیابان‌ها

اوج جفت فاخته به‌سوی سنجد یال ماهور دور.