عنوان خبر:برگزیدگان شعر سالی که گذشت گردهم می آیند…همراه با بررسی کارنامه شعری گروس عبدالملکیان

دومین نشست از سلسله نشست‌های فرهنگی «عصر روشن» در سال ۱۳۹۰ ، با حضور برگزیدگان جایزه‌های شعر در سال ۱۳۸۹ و جمعی از منتقدان برگزار می‌شود.

در این نشست که درواقع به‌عنوان دوازدهمین نشست عصر روشن و با حضور برگزیدگان جایزه‌های ادبی چون جایزه شعر خبرنگاران، جایزه شعر خورشید (زنان) و جایزه شعر نیما برگزار خواهد شد، علاوه بر شعر‌خوانی و صحبت‌های برندگان این جایزه‌ها، منتقدانی نیز درباره آثار برگزیده و در نقد و بررسی آن‌ها سخن خواهند گفت.

در این نشست عصر روشن، کتاب‌های «به دنیا اعتماد کرده‌ام» نرگس برهمند (برگزیده‌ی پنجمین دوره‌ی جایزه‌ی شعر خبرنگاران) توسط یاسین نمکچیان، «مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است» غلامرضا بروسان (برگزیده‌ی دومین جایزه‌ی شعر نیما) توسط علیرضا بهرامی و «مشق آب‌ها را می‌نویسم» نسیم جعفری (برگزیده‌ی سومین دوره‌ی جایزه‌ی شعر زنان ایران – خورشید) توسط بهاره رضایی مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرند.

سایت ” داستانک ” هم به جامعه ی مجازی پیوست . این سایت مجموعه ای از داستان های کوتاه جذاب و خواندنی  خواهد بود که ازامکانات متنوعی برخوردار است، ازجمله : ثبت نام نویسندگان و ارسال داستان کوتاه.

علاقمندان می توانند به این نشانی مراجعه فرمایند :

http://www.dastanak.ir/

داستان کوتاه قدمتی صدساله دارد؛با نگاهی اجمالی به سیر داستان نویسی در ایران  از سال ۱۳۴۰تا ۱۳۵۷ دوران پر شکوه ادبیات محسوب می شود که از منظر اجتماعی و تاریخی آثار  قابل تأملی نوشته شد ه است.از ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۰ داستان کوتاه با اشکال و تکنیک  و شگردهای خاص شکل خود را نشان داد. بومی نویسی در آثار: غلامحسین ساعدی، محمود دولت آبادی،صادق چوبک،منیرو روانی پور،  محمدرضا صفدری ،احمد محمود،علی اشرف درویشیان…به زیبایی ماندگار گشت، ولی در دهه ی هشتاد داستان کوتاه با این ژانر طنینی نداشت و روند نزولی گرفت و چهره ی شاخصی در این دهه پدیدار نگشت.

از این رهگذر  به عقیده ی من  باید از  ” مکتب مسجدسلیمان ” نام بردکه  در ضلع و زوایای ادبی  و هنری جای پای  نویسندگان و شاعران این خطه از  دهه های گذشته تا حال پیداست !البته در این شیوه  روایی ـ ساختاری پیشکسوتان مسجدسلیمانی، چون: منوچهرشفیانی(قرعه ی آخر) ، بهرام حیدری(زنده پاها و مرده پاها،لالی، به خدا که می کشم هرکس که کشتم)،یارعلی پورمقدم(داغم سی رویین تن)،علی مراد فدایی نیا(برج های قدیمی) ، سیدعلی صالحی(یقه چرکین ها) ، قباد آذرآیین(حضور،شراره های بلند)و فرهاد کشوری(بوی خوش آویشن) طبع آزمایی کرده اند و آثار ماندگار بومی و قومی را نوشته اند که بیشتر  آنها جزء داستان نویسان فرم گرا محسوب می شوند که روی خوشی هم  به جریانات سیاسی و اجتماعی و قومی جنوب داشتند که هر کدام شیوه های  متفاوت برای روایت داشتند؛ اما هیچ کدام به فردیت نرسید!