خلیل جوادی، متولّد ۱۳۴۳ زنجان است .وی از جمله شخصیّت های ادبی چند سال اخیر کشور است که به نوبه ی خود تأثیر خوبی در ادبیّات امروز ، به خصوص طنز بر جای گذاشته است . او درتهران ساکن است و در زمینه های گوناگون هنری فعّالیّت دارد .

 جوادی کارشناس شورای شعر وموسیقی مرکز صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بوده است . به علاوه تدریس هم می کند . چند سالی هم مدیریّت وسرپرستی «مؤسّسه فرهنگی هنری رسانه هنر» را بر عهده داشته است که متعلّق به خود اوست و درآن جا کارهای گسترده ی گوناگونی ، چون: نشر وتولید آثار صوتی ، برگزاری کلاس های مختلف هنری ،ضبط و تدوین آثار موسیقایی و… انجام می شود .امّا جوادی را خیلی از مردم با کتاب «خیابان خواب ها»یش می شناسند .

چشم هایش

اشتباه نکنید!

دیباچه‌ی «چشم هایش» خطاب به خواب‌هایم نیست

و از هوای کرج که به نامم سند زده‌اند

بیش از رودخانه‌ای برنداشته است

تقصیرپوستم نیست که درآن نمی‌گنجم

یا داستانی که نعل وارونه به یادگاری ” داوینچی” می‌زند

” بزرگ” بود ولی در اتّفاق دیگری افتادم

ابر از آسمان تبعیّت می‌کند یا آسمان از ابر؟

پرسشی که پایم را به عاشقی کشید

و دیگر جدا نشدیم!