| شعری از سامان سپنتا |
|
برای نیم رخت
قابی بتراشم از دلم
که پنجه به صورت بکشد ماه
و زلیخا
با هزار کیسه انگشت بریده
بزند به کوه
برای نیم رخت
قابی بتراشم از دلم
که یک ایل ، قوی مست مهاجر
مسکن بکند در آن
و ماهی های آبگیر کلیله
تا ساحلش سینه خیز کنند
 نظرات[۲] | دسته: شعر | نويسنده: admin | ادامه مطلب...
|
|
|
